De patiënten hebben een groeiende zorgbehoefte, een “honger” naar zorg. Deze groeiende zorgbehoefte heeft van onze patiënt een consument gemaakt. In ons huidige systeem betaalt de patiënt voor zorg. En wie betaalt, bepaalt, zo vindt onze patiënt. Ook als het niet urgent is verwacht een patiënt direct zorg. Oftewel: terwijl er steeds meer zorg nodig is in onze maatschappij, eist elke individuele patiënt ook direct extra zorg.
Verminderd werkplezier voor de zorgprofessionals is onder andere te linken aan het consument-patiënten gedrag: door de grote zorghonger wordt de zorgvraag een zorgeis. De patiënt, of zorgconsument, ziet het als een recht. Patiënten zijn ook steeds mondiger geworden. Het internet geeft toegang tot een schat van informatie, waardoor ze hun zorgeis goed kunnen formuleren. Zo weet de patiënt soms al wat het gewenste behandelplan moet zijn voordat de arts een diagnose heeft gesteld. Zorgmedewerkers krijgen steeds vaker te maken met agressie van patiënten en familieleden van de patiënten. Bij huisartsen en gezondheidscentra heeft 71% van de werknemers te maken gehad met een vorm van agressie of geweld.
Deze zorghonger heeft een effect op de hoge werkdruk. Er heerst een personeelstekort in de zorg, wat de hoge werkdruk niet ten goede komt. Dit personeelstekort dreigt ook aan te houden. De hoge werkdruk zorgt voor meer ziekteverzuim en uitval van werknemers, wat op zijn beurt voor een nog hogere werkdruk zorgt. Daar komt bij dat 10% van de zorgmedewerkers de zorgsector verlaat, door de hoge werkdruk maar ook door verminderd werkplezier.
Door de vergrijzing, groei van chronisch zieken, uitgestelde zorg en onze ongezonde levensstijl zal de zorgvraag blijven stijgen. Daar komen de zorgeisen veroorzaakt door zorghonger dus nog bovenop. Maar, de zorg heeft het nu al zwaar. Als we op deze manier doorgaan dan houdt ons zorgsysteem geen stand. Daarom is de vraag: hoe brengen we de balans weer terug in de zorg?
Voor dit complexe probleem is natuurlijk geen alles-in-een-oplossing te vinden. Maar twee belangrijke bouwstenen voor de oplossing zijn techniek en menselijke kennis en kunde.
Techniek: een onmisbare bouwsteen als het gaat om efficiënte ondersteuning van werkprocessen. Door de inzet van techniek kan er letterlijk werk uit handen worden genomen, zodat die waardevolle handen andere werkzaamheden kunnen verrichten.
Menselijke kennis & kunde: Bij elk werkproces is ergens in de keten menselijke kennis, kunde, empathie of besluitvaardigheid nodig. Wij als mensen kunnen processen zodanig inrichten zodat ze voor ons werken maar in de zorg komt er een extra aspect kijken: de menselijke kant van de zorg, het begrijpen van patiëntvragen, het zorgen voor patiënten en het altijd willen helpen door te luisteren of gericht actie te ondernemen. Het personeelstekort is door vele redenen schrijnend en kan het inzetten van personeel op afstand dé uitkomst zijn!
